Wow

Pagi tadi Cip tersedar dari tidur agak awal daripada malam- malam biasa dan ini bukan kerana Farhad nak menyusu. 

Cip tersedar daripada mimpi.

Dalam keadaan mamai tu, Cip cuba untuk kembali ke alam nyata. 

Cuba ingatkan semula apa mimpi Cip tadi. 

Within seconds, I recollect the dreams I dreamed.

It was arwah ibu...

Cip termimpikan arwah ibu...

Wow... 

Dah lama tak mimpikan  arwah ibu. Ini mungkin kali kedua after couple of years.

Wow.. 

Cip amazed sekejap..

Dalam mimpi tu, Cip macam terlupa langsung yang Ibu dah takda. Apa yang Cip rasa ialah Cip dah lama tak jumpa dia and there's a lot of things yang Cip nak cerita and adukan pada dia. So I did just that. Cip ada mengadu 'something' pada dia. (Tak boleh cakap pasal apa bcuz ada yang terasa nanti). Cip bersungguh sangat cerita pada dia. Masa tu dia makan bubur. So, she was listening while eating the porridge. Sambil mengiyakan apa yang Cip cakap. Yang Cip dengar dia cuma cakap "ermmm..." pada setiap kata-kata yang keluar daripada mulut Cip. Then dia angguk-angguk kepala dia tanda dia faham cerita Cip. She was just listening to me yang bercerita siap tak bernafas lagi because there were a lot of things to tell her membuatkan Cip keep on talking non-stop.

At one point, Cip rasa penat bercerita and wondered to myself "Kenapa aku bercerita macam aku dah lama tak jumpe ibu ni?". Then I felt some kind of weirdness. Mula la satu persatu soalan menerpa dalam kepala ni. "Eh lama la dah tak jumpa ibu. Patutla rasa mcm tak puas nak cerita. Eh, ibu pergi mana yang lama sangat tak jumpe ni?"

Still I can't recall that Ibu is already passed away. 

By the time Cip realized yang Cip dah lama tak jumpa ibu sebab ibu dah tak ada, terus Cip tersedar. 

Wow...

Semoga roh ibu tenang di sana. Al - Fatihah