Okay.. Eberibodi masih tak boleh terima kenyataan ke pasukan Malaysia kalah? Redha je la... Kite training lagi kay. Cip tetap menyokong mereka. Cip turun ke Stadium Bukit Jalil bagi menunjukkan sokongan yang jitu terhadap pasukan Harimau Malaya.
Yang paling best tu, Cip dan suami tidak melepaskan peluang untuk bawak sekali toek kesayangan kami.. Seronok sangat-sangat kami dapat bawak dia. His first football match ever okeehh!!! Ues very sporting. Cip bangga dapat bawak dia masa game hari tu. Tak dinafikan dengan selautan manusia.. Dengan kesihatan Cip yang mash tidak mengizinkan.. Ya Allah... dugaan betul. Namun demi Harimau Malaya..
Masa kami tengah sibuk-sibuk mencari pintu masuk violet, kami nampak kelibat sesusuk tubuh yang kami sangat kenal.. Eceehhh.. Fahrin ler... Adik Cip minat sangat ke Fahrin ni. So Cip pun mintak tolong suami Cip panggey kan Fahrin tu sebab kami nak bergambor sekali. Dah nama pun dia retis kan.. Dia tak kisah.. OK jer.. Dia dokong Ues, tapi Ues tak suke.. So gini je la gambo yang kami dapat.. Besor sangat gamaknya badan si Fahrin ni buat Ues takot... Marghahhahahaa...
Finally kami dapat masuk stadium dan carik seat betul-betul sebelah pintu masuk seat atas. Dah lepas game, baru kami tau yang ada tiket clone. No wonder ramai betul orang. Lebih daripada 90k penonton. Cip, suami, Ues kene duduk atas tempat sandar tu sebab dorang pakat ramai-raai duduk depan kami sebab kehabisan tempat duduk. Giler betul.. Walau dalam keadaan macam tu, Ues tetap being a sport melaung-laungkan Malaysia! Malaysia! Malaysia! Walaupun dibasahi peluh.
By 2nd half, Cip dah tak tertanggung lagi sakit punggung. Cip pun keluar dengan Ues duduk dekat dgn abang polisi sambil menghirup udara segar. Lega sikit. Tapi Cip tunggu tak lama. Suami Cip pun keluar dan kire nak balik sebab score pun dah nampak tidak mampu menjadikan Malaysia peserta World cup akan datang. Ekceli ramai yang decide untuk balik lepas 2nd half tu.
Berjalan kaki ke kereta dalam keadaan batuk bertalu-talu menguji stamina Cip. Penat tu tak cume semput sikit. Kereta dekat pulak kan.. Huu... Rasa lega bila dah sampai rumah tu. Kami terpaksa lalu ikut jauh sebab jalan depan Astro jam teruk. Dah sampai rumah tu rasa lega sangat... Cip dah tak bleh blah dah. Terus mandi, makan ubat, terus hanyut. Suami Cip la yang melayan toek makan, tukar baju, tengok tv sat... Cip betul-betul proud dengan toek.. Memang semangat kesukanan beliau tinggi betul.. Lepas nih, kalau ada game cenggini lagi mmg kami nak bawak dia lagi.. Hidup Ues!!!
No comments:
Post a Comment